این نرم‌افزار بر مبنای پاسکال شیءگرا (آبجکت پاسکال) بوده و از این زبان مشتق شده‌است. البته بورلند نسخه‌ای از دلفی و سی‌پلاس‌پلاس‌بیلدر را برای لینوکس به نام کایلیکس (Kylix) ارائه کرد که مورد استقبال توسعه دهندگان نرم‌افزارهای لینوکس قرار نگرفت. نرم‌افزارهای دلفی در ابتدا به صورت مستقیم از کتابخانه‌های ویندوز و کتابخانهٔ مخصوص خود به نام VCL استفاده می‌کردند، اما پس از نسخه ۶ دلفی، امکانات استفاده از دات‌نت هم به آن اضافه شد.
زبانِ دلفی که پیشتر بنام پاسکال شیءگرا (Object-Pascal) خوانده می‌شد و برای طراحی نرم‌افزاهای تحت ویندوز به کار می‌رفت، امروزه چنان توسعه یافته‌است که برای تولید نرم‌افزارهای تحت سیستم‌عاملِ لینوکس و دات‌نت نیز به کار می‌آید. بیشترین کاربرد دلفی در طراحی برنامه‌های رومیزی و پایگاه داده‌ها است، اما به عنوان یک ابزارِ «چند- منظوره»، برای طراحی انواع گوناگونی از پروژه‌های نرم‌افزاری نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.

زبان برنامه نویسی
دلفی یک محیط نرم‌افزاری توسعه یافته برای برنامه‌های مخصوص ویندوز مایکروسافت است. این محیط همیشه پشتیبانی شده‌است برای توسعهٔ برنامه‌های کاربردی پنجره‌ای محلی توسط زبان برنامه نویسی دلفی، به علاوه توسعهٔ Opject Pascal. دلفی ۲۰۰۷، نسخه۱۱، همچنین توسعهٔ در C++ برای پایگاه‌های ویندوز مایکروسافت ۳۲بیتی، و در دلفی و C# برای پایگاه‌های Microsoft.NET را پشتیبانی می‌کند. دلفی ۲۰۰۹، نسخهٔ ۱۲، یعنی آخرین نسخهٔ آن که در آگوست سال ۲۰۰۸ منتشر شد، حمایت از Unicode برای VCL و IDE را به خوبی ویژگی‌های کامپایلر جدید (روش‌های عمومی و تخلصی) به برنامه اضافه کرد و IDE همراه اولین نسخه از مدیریت منابع و مدیریت بازرسی و نگهداری پروژه به خوبی پیکر بندی‌های ساخت تعریف شدهٔ کاربر آسان کرد. دلفی در اصل برای توسعهٔ برنامه‌های روی میزی و پایگاه‌های داده‌ای سازمانی استفاده می‌شود، اما ابزار توسعهٔ نرم‌افزاری با هدف کلی تری که مناسب با اکثر پروژه‌های نرم‌افزاری است، می‌باشد. به همراه کتابخانه‌های ضمیمه شدهٔ بیشتر، امکان بهتری برای پروژه‌های تحت شبکه فراهم شده‌است. دلفی در نسخه‌های مختلف با ویژگی‌های متفاوتی گسترش یافته‌است: شخصی(فعلاً در دسترس نیست)، حرفه‌ای، سازمانی(قبلاً کارگزار و کاربری) و معماری.
 

لینک دانلود کتاب آموزشی دلفی در پایین صفحه آمده است.